Słownik forex to alfabetyczny spis pojęć dotyczących rynku walutowego, który przyda się każdemu inwestorowi. Zaglądaj tutaj zawsze, gdy spotkasz się z pojęciem, które jest dla ciebie niejasne.
Ask price to cena, po której inwestor kupuje walutę na forexie. Używa się także terminu cena oferowana- cena, po której sprzedający jest gotów sprzedać walutę. Ask price to cena po jakiej kupuje się na forexie walutę bazową. Z pojęciem tym nieodłącznie wiąże się pojęcie spreadu. Spread to różnica pomiędzy ceną po której sprzedajesz walutę (bid price), a ceną po której kupujesz walutę (ask price), a określa się ją za pomocą tzw. pipsów (z ang. pipsów – pips, jeden to pip). Jeden pip to 1/100 jednego procenta. Na przykład: jeżeli w danym momencie oferta na parę EUR/USD wynosi 1,4222/1,4223 (sprzedaż – kupno), spread wynosi 1 pip, jeśli oferta przedstawia się następująco 1,4222/1,4232, spread wynosi 10 pipsów.
Aprecjacja w znaczeniu ogólnym to wzrost ceny towaru lub dobra. Określenie to jest przede wszystkim używane w odniesieniu do wzrostu wartości waluty jednego kraju względem waluty innego kraju. Np. aprecjacja euro względem złotego oznacza wzrost wartości euro w stosunku do wartości złotego. Aprecjacja danej waluty oznacza wzrost jej siły nabywczej w międzynarodwej wymianie handlowej.
Aprecjacja danej waluty niesie za sobą wiele skutków dla gospodaki każdego państwa – zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Do poztywnych efektów wzrostu waluty danego kraju zaliczyć można spadek kosztów obsługi zadłużenia zagranicznego, czy też wzbogacenie się danego społeczeństwa – głównie na skutek tego, że wzrasta siła nabywcza wynagrodzeń spełeczeństwa. Sila waluta i wzrost jej wartości może jednak mieć także negatywne skutki dla danej gospodarki. Eksport gospodarki, której waluta rośnie staje się mniej konkurencyjny na tle innych gospodarek, wzarastają także koszty pracy. Zjawiskiem odwrotnym do aprecjacji jest deprecjacja, a więc spadek wartości waluty danego kraju.
Co to jest wskaźnik AD – Accumulation/Distribution index? Jest to wskaźnik, który stosowany jest do zmierzenia podaży oraz popytu poprzez określenie czy inwestorzy w przeważającej części “akumulują” walutę (ale także inne instrumenty – choćby akcje) – a więc po prostu czy kupują, czy też „dystrybuują” walutę – a więc po prostu ją sprzedają. W jaki sposób? Poprzez określenie dywergencji pomiędzy ceną waluty a wolumenem transakcji – ilością transakcji. Do obliczenia wskaźnika AD stosuje się następującą formułę:
Acc/Dist = ((Cena zamknięcia – Cena minimalna) – (Cena maksymalna – cena zamknięcia)) / (Cena maksymalna – cena minimalna) X wolumen dla danego okresu
Wraz ze wzrostem ceny waluty wzrasta wolumen – a więc wzratsa wartość wskaźnika, a co za tym idzie wzrasta akumulacja waluty, a więc wluta jest aktualnie kupowana – istnieje więc znaczące prawdopodobieństwo kontynuacji trendu. Z kolei spadek ceny waluty połączony z wzrostem ilości zawieranych transakcji, powoduje spadek wartości wskaźnika i świadczy o zwiększonej dystrybucji – sprzedaży. Wielce prawdopodobnie podtrzymany zostanie trend spadkowy. W momencie, gdy sytuacja taka zostaje zauważona, inwestor powinien poczekać, aż odwrócenie trendu zostanie potwierdzone i skorzystać z innych wskaźników, do podjęcia decyzji o danej inwestycji.
Co to jest waluta ksiąg rachunkowych? Jest to waluta, która wykorzystywana jest przez firmę przy zapisywaniu transakcji w księgach rachunkowych firmy. Waluta prowadzenia ksiąg rachunkowych nie koniecznie musi być taka sama, jak waluta, w której firma rozlicza sprzedaż swoich produktów lub usług, a więc ta waluta, w której klient zawiera transkację kupna u sprzedawcy. Firmy w zdecydowanej większości decydują się na prowadzenie ksiąg rachunkowych w walucie, która obowiązuje w kraju, z którego dana firma pochodzi, nawet jeśli sprzedaje ona swoje produkty w innej walucie. Dla przykładu: chińska firma, która operuje na polskim rynku, będzie księgowała transakcje w yuanie, nawet jeśli sprzedaje produkty w złotówkach.
Dla przedsiębiorstw i inwestorów, którzy napotykaja w swojej działalności wiele różnych walut, kursy wymiany walut mogą stanowić spore utrudnienie w prowadzeniu księgowości. Firmy, które operują w krajach z głównymi walutami z rynku walutowego – takimi jak euro, dolar, czy funt , najczęsciej będą stosować tą samą walutę do księgowania, jak I sprzedaży. Firmy, które operuja na mniejszych rynkach, na których obowiązują waluty o mniejszym znaczeniu na globalnym rynku walutowym, skłonne sa zazwyczaj do posiadania waluty kraju jako swojej waluty księgowej, nawet w przypadku, gdy spora część sprzedaży prowadzona jest w obcej walucie.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
Rynek niedźwiedzia to w giełdowej terminologii bessa (z francuskiego baisse, potocznia właśnie: rynek niedźwiedzia). Termin ten oznacza długotrwały spadek kursu giełdowego papierów wartościowych, cen towarów notowanych na giełdzie lub kursu walut na międzynarodowym rynku walutowym forex. Przeciwieństwem bessy – bear market, jest hossa – rynek byka.
Rynek byka jest dosłownym tłumaczeniem angielskiego wyrażenia bull market. W terminologii giełdowej rynek byka oznacza po prostu hossę (z francuskiego: hausse, potocznie właśnie: rynek byka). Rynek byka oznacza sytuację na rynku, w któej widoczny jest długotrwały wzrost kursu giełdowego papierów wartościowych, cen towarów notowanych na giełdzie oraz walut na międzynarodowym rynku walutowym forex. Przeciwieństwem hossy jest bessa – rynek niedźwiedzia.
Bid price jest to cena, po której waluta jest kupowana na rynku. To właśnie po tej cenie inwestor sprzedaje parę walut. Zarobek inwestora opiera się na różnicy pomiędzy bid price – cenie po której sprzedaje swoją parę walut, a ask price – cenie po której dokonał zakupu swojej pary.
Dlaczego doszło do konferencji w Bretton Woods? System waluty złotej, obowiązującej do czasów konferencji, miał jeden zasadniczy minus. Wzrost importu w danym kraju, doprowadzał do wyczerpania się jego rezerw złota, które były nieodzowne dla gwarantowania stabilności waluty. Powodowało to zmniejszenie podaży pieniądza w gospodarce. Mniejsza ilość pieniądza w gospodarce, powoduje, iż jest on bardziej pożądany, ale i o wiele bardziej niedostępny. Powoduje to wzrost stóp procentowych, a więc jeszcze bardziej utrudnia to dopływ pieniądza do gospodarki. To z kolei powoduje spowolnienie gospodarcze, które prowadzi do recesji. Sytuacja ta doprowadza więc do sytuacji, w której ceny na towary i usługi takiego kraju spadają do poziomu dna, a to zachęca inne kraje do zaopatrywania się w tym kraju, co powoduje, że w końcu jest on w stanie znowu powiększyć zapasy swojej gotówki, a więc i złota. To z kolei powodowało obniżenie stóp procentowych i powoli przywracało gospodarkę do równowagi. Takie skoki – recesji i boomów, nękały gospodarki bardzo często, aż do I WŚ, która zahamowała chwilowo swobodny handel i przepływ złota. Niewątpliwie jednak system wymagał zmian.
Właśnie konieczność zmian doprowadziła do konferencji w Bretton Woods w 1944 roku. Na konferencji tej ustało, iż wszystkie waluty zostaną związane z dolarem amerykańskim, a sam dolar jako jedyny ze złotem na poziomie 35 dolarów za uncję złota. Postanowienia tej konferencji miały na celu stworzyć stabilny system monetarny, poprzez zatrzymanie gwałtownych ruchów walut pomiędzy krajami. Państwa uczestniczące w konferencji zgodziły się utrzymać wartość swoich walut w stosunkowo niewielkiej różnicy wobec dolara i ewentualnie w razie potrzeby wobec ceny złota. Spowodowało to, że dolar stał się najważniejszą światową walutą, a dominacja ekonomiczna na stałe „przeniosła się” z Europy do USA.
Kto to jest broker? W najbardziej ogólnym ujęciu brokerem można nazwać podmiot gospodarczy, który zajmuje się świadczeniem określonych usług (najczęściej pośrednictwa) i działa na cudzy rachunek. Brokerzy na rynku walutowym pośredniczą w dostępnie inwestorów do zakupu walut na międzynarodowym rynku walutowym forex. Na rynku walutowym funkcjonuje tak wielu brokerów, że wybranie tego, u którego będziemy inwestować wydaje się zadaniem nie do wykonania. Nowi inwestorzy zazwyczaj nie wiedzą nawet jak zabrać się za szukanie brokera oraz na co powinni zwracać uwagę. W artykule tym znajdziesz odpowiedź na pytanie, jak poszukać najlepszego brokera i jak dokonać właściwego wyboru. Poradnik forex prezentuje prosty, trzystopniowy proces, który pomoże Ci wybrać odpowiedniego brokera spełniającego wszystkie Twoje wymagania. Czytaj dalej.
Bulldog market jest slangowym określeniem na rynek akcji w Wielkiej Brytanii. Co ciekawe, określenie bulldog market wykorzystywane jest głównie przez osoby nie pochodzące z Wielkiej Brytanii. Nazwa jest aluzją do znanej brytyjskiej rasy psów – buldogów angielskich (Ciekawostka – młodsi czytelnicy mogą nie pamiętać – pies tej właśnie rasy był wiernym przyjacielem prokuratora w amerykańskim serialu emitowanym w latach 90 w telewizji polskiej – Gliniarz i prokurator).
Określenie bulldog market było początkowo wykorzystywane tylko w slangu biznesowym, ale z czasem przyjęło się także w angielskim powszechnym. Podobnie sytuacja ma się do określeń “Yankee market” – dla rynku amerykańskiego oraz „samurai market” , który odnosi się do rynku w Japonii. Pojęcie bulldog market nie ma związku z określeniem „bull market” (byczym rynkiem, rynkiem po byku, rynkiem na byku, czy też rynkiem byka), które oznacza rynek znajdujący się w fazie wzrostów.
Na forexie waluty występują w parach. Waluta bazowa jest pierwszą walutą w parze. Waluta ta nazywana jest także bardzo często walutą główną. Więcej o walucie bazowej oraz o tym, w jaki sposób funkcjonują pary walut na forexie dowiesz się tutaj. Jeżeli na przykład weźmiemy parę USD/PLN, to dolar amerykański będzie w takiej parze walutą bazową, a złotówka walutą kwotowaną. Cena danej pary walutowej informuje nas ile waluty kwotowanej (drugiej w parze) potrzeba do zakupu jednej jednostki waluty bazowej.
Carry trade (w dosłownym tłumaczeniu inwestycja przenosząca) to strategia inwestycyjna, polegająca na tym, że inwestor sprzedaje walutę kraju o niskiej stopie procentowej, a zarobione w ten sposób pieniądze przeznacza na zakup waluty kraju o wysokiej stopie (inwestor przenosi swój kapitał z jednej waluty w inną). Strategia ta polega na wykorzystywaniu różnic między stopami procentowymi w poszczególnych krajach. Różnica ta może być znaczna, a zyski spore – w zależności od wykorzystywanej dźwigni forex. Strategia ta opiera się na pewnej prawidłowości, według której waluty krajów o wysokich stopach procentowych mają tendencję do umacniania swojej wartości.
Oto przykład inwestycji carry trade z jenem: inwestor pożycza 1000 jenów japońskich od japońskiego banku oraz wymienia je na dolary amerykańskie i za otrzymane środki zakupuje obligacje. Załóżmy, że oprocentowanie obligacji wynosi 4,5%, a japońska stopa procentowa wynosi 0%. Inwestor osiągnie więc 4,5% zysku – oczywiście jeżeli różnica w stopach procentowych w tym czasie nie ulegnie zmianom. Wielu profesjonalnych inwestorów stosuje tego typu handel walutami bowiem dzięki wykorzystaniu dużych dźwigni można osiągnąć na prawdę spore zyski. Jeżeli w danym przykładzie inwestor wykorzysta dźwignię 10:1, to przewidywany zyk może wynieść nawet 45%.
Ryzyko jakie niesie ta strategia wiąże się z niestabilnością poziomów stop procentowych. Kontynuując poprzedni przykład – jeżeli dolar traciłby na wartości w stosunku do jena, to inwestorowi groziła by utrata środków. Dodatkowo korzystanie z tej transakcji wiąże się z korzystaniem z dużych dźwigni, a to niesie ze sobą ryzyko utraty dużej ilości pieniędzy.
Co to jest day trading system? Jest to zestaw analiz, które wykorzystuje day trader – osoba inwestująca na krótkie okresy, w celu podjęcia decyzji o zakupie lub sprzedaży waluty w określonym okresie czasu. System day tradera składa się zazwyczaj z kilku dziennych sygnałów do zakupu waluty. Sygnały tworzone są na podstawie narzędzi analizy technicznej lub fundamentalnej.
Systemy służące do inwestowania krótkoterminowego mogą być zarówno automatyczne, jak i manualne. Manualny system wymaga, aby inwestor przebywał przed komputerem, sam poszukiwał i analizował sygnały, na których podstawie podejmuje decyzję o zakupie lub sprzedaży. W automatycznych systemach inwestor dokładnie „programuje” system i „uczy” go jakich sygnałów ma szukać i jak je interpretować. Automatyczne systemy pozwalają inwestorowi wyeliminować problemy wynikające ze zdenerwowania oraz emocjonalnego inwestowania.
Zarówno manulne, jak i automatyczne systemy można zakupić w interencie. Należy jednak pamiętać, że nie istnieje jeden nieomylny system, który gwarantuje tylko zyski.
W slangu dealerów popularna nazwa notowań pary walutowej GPB/USD.
Oprocentowanie z dnia na dzień wkładów na wezwanie w obrocie międzybankowym.
Rynek, na którym można dokonywać fizycznego zakupu i sprzedaży walut.
Waluta, która może zostać wymieniona na inną walutę lub złoto bez zezwolenia banku centralnego.
Klient lub bank, który jest stroną w transakcji walutowej. Termin ten używany jest także wobec uczestników wymiany swapowej.
Kurs wymiany, który nie obejmują dolara amerykańskiego (kurs wymiany pary walutowej w relacji do dolara).
Ryzyko powstania strat w wyniku niekorzystnej zmiany kursów walutowych.
Kontrakt pomiędzy dwoma stronami w celu wymiany serii przyszłych płatności procentowych w określonych walutach i określonym czasie wg ustalonego kursu wymiany.
Kontrakt dający prawo kupna lub sprzedaży waluty za inną po określonym kursie i w określonym czasie.
Opcja zawarcia walutowego kontraktu swapowego.
Opcja OTC; długoterminowa opcja walutowa (powyżej 1 roku).
Termin day trading oznacza kupowanie i sprzedaż walut (ale także innych towarów) tego samego dnia. Inwestorzy krótkoterminowi (day traderzy) wypracowują zyski inwestując dużą ilość pieniędzy (oczywiście korzystając z dźwigni) i wykorzystując małe skoki cen walut w ciągu dnia. Chcąc zostać day traderem musisz opanować strategię inwestowania krótkoterminowego.
Niektóre towary nadają się idealnie do inwestycji krótkoterminowych. Prawdziwy day trader inwestuje na krótkie okresy gdy towar charakteryzuje się płynnością i zmiennością. Płynność pozwala na zakup i sprzedaż po dobrej cenie, a zmienność zapewnia, że możliwe będzie osiągnięcie różnicy w cenie zakupu i sprzedaży w krókim okresie czasu. Im większa zmienność danego towaru, tym większa szansa na spory zysk. Cena jakiego towaru zmienia się często? Oczywiście walut i dlatego jest to idealny materiał na day trading. W jakim momencie najlepiej dokonać zakupu? Tutaj opisane zostały trzy narzędzia, które pomogą określić najlepszy moment. Czytaj dalej.
Co to daily trading limit? Jest to maksymalny poziom zysku lub straty jaki można uzyskać z instrumentów pochodnych – derywat, takich jak opcje walutowe, czy kontrakty walutowe, jaki można osiągnąć w trakcie trwania jednej sesji inwestycyjnej. Limity mają chronić rynek przed ekstremalną płynnością albo manipulacją na rynku.
W momencie, gdy dzienny limit inwestycji został osiągnięty, rynek zostaje “zamknięty” i wszelkie inwestycje, które łamią dozwolony poziom zostaną zatrzymane lub inwestowanie w dany instrument zostanie zamknięte. Dzienny limit inwestycji może zostać nałożony także na handel walutami, np. Dzienny limit handlowania parą chińskiej waluty w zestawieniu z dolarem amerykańskim. Poziom ten wynosi 0,5%. Limity inwestycyjne mają o wiele większe znaczenie w przypadku instrumentów pochodnych, niż w przypadku akcji, ponieważ wielu inwestorów korzysta z bardzo wysokich poziomów dźwigni podczas inwestowania w obligacje, waluty oraz kontrakty.
Jest to to celowe obniżenie oficjalnej stopy wymiany waluty danego kraju względem walut innych krajów. Na globalnym rynku ze sztywnymi kursami walut, tylko decyzja podjęta przez centralny bank danego kraju może wpłynąć na wartość waluty.
Z dewaluacji danej waluty, a więc obniżenia jej wartości względem innych walut, można wyciągnąć dwa wnioski, które pomogą zrozumieć jej znaczenie dla inwestorów na rynku walutowym. Po pierwsze dewaluacja wpływa na poprawę opłacalności eksportu danego kraju, gdyż najzwyczajniej firmom zagranicznym opłaca się kupować w kraju, który obniżył wartość swojej waluty – jest tam po prostu taniej. Po drugie dewaluacja sprawia, że produkty zagraniczne są droższe dla firm/konsumentów krajowych, a co za tym idzie zmniejsza się opłacalność importowania produktów do kraju. Czemu służy więc dewaluacja? Jest to potężne narzędzie, które służy poprawie bilansu handlowego danego kraju.
European Central Bank – Europejski Bank Centralny.
Skrót od słów European Monetary System. Porozumienie członków Unii Europejskiej regulujące fluktuacje kursów ich walut.
Od 1 stycznia 2002 r. w krajach należących do Europejskiej Unii Walutowej obowiązuje wspólna waluta (euro), która zastąpiła waluty narodowe. Obecnie członkami EMU są: Niemcy, Francja, Belgia, Luksemburg, Austria, Finlandia, Irlandia, Holandia, Włochy, Hiszpania i Portugalia.
Powstaje, jeżeli dana waluta nie podlegała obrotowi handlowemu lub jeżeli wcześniejsza transakcja została odwrócona tworząc w ten sposób pozycję neutralną (flat).
Gospodarka rynkowa oparta na działaniach popytu i podaży z małą bądź żadną kontrolą centralną/rządową. Gospodarka wolnorynkowa to wyidealizowana forma gospodarki rynkowej, w której sprzedający i kupujący mogą zawierać dowolną ilość transakcji (kupna/sprzedaży/wymiany) w oparciu o dwustronnie zaakceptowaną cenę bez jakiejkolwiek interwencji państwa w postaci podatków, regulacji lub pomocy. Na rynkach finansowych towarem wolnorynkowym są papiery wartościowe, które handlowane są na masową skalę i których cena nie jest uzależniona od dostępności tychże papierów wartościowych. Na rynku walutowym forex, wolny rynek istnieje tam, gdzie stopy wymiany nie są sztywnie kontrolowane przez bank centralny (rząd) i rosną oraz maleją dowolnie w zależności od popytu i podaży danej waluty.
Co to jest Fed? W 1913 roku na mocy Federal Reserve Act (Ustawy o Rezerwie Federalnej) powstał Federal Reserve System. W ramach tego systemu powstał bank Federal Reserve (znany najczęściej pod skrótową nazwą Fed), który pełni funkcję banku centralnego dla Stanów Zjednoczonych. Fed zarządzany jest przez prezesa i radę nadzorczą, a największe znaczenie posiada oddział organ Fedu o nazwie Federal Open Market Committee (FOMC). W polskiej sytuacji gospodarczo-politycznej odpowiednikiem FOMC jest Rada Polityki Pieniężnej. FOMC sprawuje nadzór nad operacjami na otwartych rynkach, zajmuje się także polityką fiskalną – przede wszystkim stopami procentowymi.
FOMC składa się z 5 spośród 12 aktualnie zasiadających na fotelach prezesów Banków Rezerwy Federalnej oraz z 7 członków Rady Rezerwy Federalnej. Stałe miejsce w komitecie przysługuje przedstawicielowi Banku Rezerwy Federalnej Nowego Jorku. Pomimo tego, że tylko 12 członków komitetu ma prawo głosu, przedstawiciele nie posiadający głosu (włączając dodatkowych prezesów Banków Fedu) zachęcani są do brania udziału w obradach i wyrażania swoich opinii o aktualnej sytuacji gospodarczej oraz przedstawiania swoich pomysłów. Spotkania komitetu odbywają się 8 razy do roku.
Fed jest organem sprawującym nadzór nad dolarem amerykańskim (USD) – walutą Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej (USA).